بسم الله الرحمن الرحیم

به نظر می‌رسد، قصه نویس* زمانی به‌ترین نتیجه را -از نظر محتوایی و معنوی- می‌گیرد، که در حالت تعادل نفس دست به قلم ببرد.

                                                    *و به طور کلی هر نویسنده ای

 آن چه پادشاهان دارند قدرت است. آن چه هنرپیشه‌گان دارند، شهرت است. آن چه زرداران دارند ثروت است، و آن چه هیچ‌یک ندارند، ثبات و جاودانه.گی است، که از آن خداوند یکتاست...از خدا آن جوییم که به دنیاجویان نداده است.

بسم الله الرحمن الرحیم

بهترین نشانه‌ی شناخت انسان کامل، مشاهده‌ی تعادل در وی است. و البته، برای شناخت تعادل، باید به فطرت رجوع کرد، و نه چیز دیگر... 27/12/91

  بسم الله الرحمن الرحیم

خوش اخلاق ها مرجع اند. پس واجب است که مجهز به علم باشند.  24/12/91

بسم الله الرحمن الرحیم

فکر می‌کنم، که تو ، چه قدر قدت بلند است... و ضریحت، همان عبای سفید است که ما کوچولوها...پایینش جمع می‌شویم... بهش می چسبیم و از اشک های کوچک و داغ­مان، خیسش می کنیم... 

بسم الله الّطیف

چه قدر پلان...چه قدر قاب قشنگ... که بین این همه سرو صدای "الک.ی" گم می‌شوند...

  بسم الله الرحمن الرحیم

به اندازه‌ی ظرافت های عالم، در ((عالَم اخلاق)) ظرافت هست... کاش، قدری به این ظرائف پی ببریم...

بسم الله الرحمن الرحیم

 بعضی وقت ها لازم نیست شیطان ملعون به فعل باطل هدایت.ت کند، تا از صراط حق منحرف شوی. همین که یک حق را در نظرت برجسته کند و تو را بدان مشغول سازد که از حقوق دیگر باز مانی، برای منحرف شدن.ت کافی‌ست. شیطان در کارش ظریف است، ما چه‌قدر حواس.مان جمع است؟...

خاطرم هست که در یک روایت خاندم که وقت.ی شیطان نمی تواند مومن را به معصیت بکشاند، او را از امر مهم به امری کم اهمیت مشغول می کند ( به عبارت.ی او را از واجب، متوجه مستحب، یا از اوجب متوجه واجب می سازد)