بسم الله الرحمن الرحیم

هر امّ قمری نمی­تواند فرمول مخالفت با نفس و تربیت نفس صادر کند. مخالفت با نفس دانش می­خاهد، روش می­خاهد.... آن چه به نظر می­رسد، این است که مخالفت اولا در برابر معصیت و ثانیا در جهت تدبیر امور کاملا قابل توصیه است و الاّ باید حذر کرد و باید بسیار محتاط بود در این جریان.

: چرا که نفس انسان ، حسّاس­ترین، خطرناک­ترین و پیچیده­ ترین نظام مخلوق خداوند است و ابدا با حدس و گمان ها و شبه استدلال های 2 ریالی فلان شیخ در آندلس و فلان جوکی در هندوستان و فلان روان­شناس در انگلستان نمی­توان از پس مدیریت صحیح و سالم این دست­گاه فوق حسّاس بر آمد. پس لاجرم، نیاز به گزاره هایی قطعی به جای گمانه های متزلزل و احکامِ علمیِ یقینی به جای نظریات شبه علمی است. و منشا چنین علمی، جز آسمان و ساحت قدس و ثبات و عصمت نمی­تواند باشد. تنها و تنها خداوندِ ثابت و کامل است که می­تواند مدعی علمی لایتغیّر و همیشه ­گی گردد.    

بسم الله الرحمن الرحیم 

وقتی دعوایی هست، وقت هایی هم برای دعوا لازم است، ننربازی در نیاوریم.

بسم الله الرحمن الرحیم

در زمانی که غده های سرطانی شهری، امان از خلق الله بریده اند، بیتوته ­ی عابدانه در دهات بر مومنین حرام است!..... حقیقت آن است، که هرچه به جای واجب انجام شود، بیش از 1 اسباب بازی شیطانی نیست، به هر صورت و اسمی که می­­خاهد ظاهر شود... آنان که در پی گوشه­ی دنجی برای خاندن نوافل و چیدن انار از روی درخت و بعدش هم الحمدلله پراندن می­گردند، به­تر است که اسم خود را نصرانی بگذارند که من اصبح و لم یتهمّم بامور المسلمین فلیس ب­مسلم...اگر بنا به خوش­ گشتن بین درخت ها و سبوحٌ قدوس گفتن بود، ما را حبوط نمی دادند به این زمین... پس اگر در پی حیات طیبه هستیم، باید به ماموریت های مومنانه­ی خیش عمل کنیم، باشد که رضای خدا شامل حال کارگرانش گردد....آمین...31/1/91 

بسم الله الرحمن الرحیم

هر لحظه باید منتظر معجزه ای از خداوند بود...عالم، محل رخوت نیست...

  بسم الله الرحمن الرحیم

آدم های احساسات­.ی، احساسات­.ی می­ اندیشند.احساسات اضافی، سبب می­ شود که خلوص وجدان و انصاف، و در یک کلام عقلانیت، پایین بیاید و آدمی از مسیر اعتدال و صراط مستقیم به سمت افراط و تفریط، خارج شود.  

بسم الله الرحمن الرحیم

اگر در مرحله و در معرکه نباشی، حیات طیبه و در پی آن دریافت طیبه ای نخاهی داشت و حیات تو حتا اگر آمیخته به بعضی از رفتارهای دینی باشد، حیات ناقص و ناکارامدی در نظام خداوندی است.رادیوی ناقص، چیزی پخش نمی کند.

بسم الله الرحمن الرحیم

نفس، حقیقت لطیفی است، که با کوچک ترین بهانه ای، برای پرواز به آسمان، بال می‌گشاید. لحظه‌ی پرواز نفس محدود به وقت نماز نیست. ایست‌گاه اتوبوس، پیاده روی خیابان، زمان تماشای یک سریال، زمان حضور در کلاس و زمان شستن ظرف ها هم ملائکه بال ‌هایشان را به ما قرض می‌دهند. تقوا یعنی همین که هی حواست جمع باشد تا به چیزی آلوده نشوی و بال هایت جایی گیر نکنند، تا از کوچک ترین فرصت پرواز هم جا نمانی.

پ.ن : میلاد منجی مبارک

بسم الله الرحمن الرحیم 

شاه می‌خاست همه‌ی مردم را بی دین کند، حتا به زور. جمهوری اسلامی هم با زبان حال می‌گوید همه‌تان بادین باشید ولو به زور -حالا دین به کدام روایت؟ خدا داند*. هیچ کدام این 2 درست نیستند. باید برای مردم امکان انتخاب و حیات آزادانه قائل شد برادر!... ولایت فیقه برای مومنین به آن محقق می‌شود، نه کسانی که که اساسا فقه را قبول ندارند، چه رسد به فقیه! 

*روایت رسمی اش می‌شود کتب شهید مطهری و صحیفه‌ی امام، و فرمایشات ره‌بر که تبدیل می‌شوند به بخش نامه و بیل‌بورد مناسبتی و 4 تا کلاس  و مسابقه‌ی مهجور در دست گاه آموزشی. ولی تا دلتان بخاهد، روایات غیر رسمی داریم: دین از نگاه نیروی انتظام­ی. دین از نگاه معاون سینمایی وزارت ارشاد، دین از نگاه مراجع اَخباری که صدایشان کلفت است و دین از نگاه هر کسی که میز دارد در حکومت دین­ی.... 

بسم الله ِ خدای انسان

عقل نگه‌بان دل است، و دل نیز نگه‌بان عقل.