بسم الله الرحمن الرحیم نقل است که آزمایش‌گاه ادیسون 1 بار به طور کامل سوخته است. ما –اهالی تنبل فرهنگ و علم این مملکت- اگر بودیم، لابد برای ابد کار را رها می‌کردیم. اما، ادیسون می‌ایستد و کار را محکم و امیدوار 2باره آغاز می‌کند. و اگر این مرام، مرام درست است، پس چرا بعضی از دوستان، 3-4 تجربه‌ی پرنقص خود را معیار برای عالم و آدم می‌گیرند، و صبح و شب بر طبل نومیدی و نمی‌شود می‌کوبند؟... 

بسم الله الرحمن الرحیم

کار دین(فرهنگ) مثل پیکرتراشی است. با کیفیات متفاوت و ابزار متفاوتی انجام می‌شود.جایی لازم است با چکش ضربه بزنی، وجایی لازم است با سمباده‌ی نرم کار کنی. 

هوالفعّال

   کار(مسئولیت) نویسنده این است: خوب بنویسد، خوب بخاند(ادبی و غیره) ، خوب زندگی کند و این 3 در عرض هم هستند نه در طول هم . پس این طور ، کار فیلم نامه نویس این می شود که: خوب بخاند، خوب بنویسد ، خوب فیلم ببیند، خوب ببیند، و خوب زندگی کند. کار کارگردان این می شود که خوب بخاند ، خوب ببیند ،خوب  زندگی کند ، خوب فیلم بسازد. از این گذر یک فرمول بیرون می آید: کار انسان خوب زیستن است. و هر انسان را حرفه ای لازم است و هر حرفه ای را مهارتی و کسب هر مهارتی را تمرین (پر­کردن) لازم است .