بسم الله الرحمن الرحیم

هرچیزی و هر جزئی از عالم، نفسی دارد، و میزان شعور نفس، متغیر است، و موت مساوی عدم ادراک است ؛ و نشان میت آن است که بی‌هوده است و فاسد و از معادلات عالم برکنار است. حال به اطراف خود بنگر، و ((حی)) و ((میت)) را از هم بازشناس... 

بسم الله الرحمن الرحیم

 قلب تو، مرکز سلطنت عالم است؛ و عرش خدا...پس اگر طالب صلح و سلم و صفا در عالم­.ی، هش‌دار تو را، از شیاطین فرشته نما...

  بسم الله الرحمان الرحیم

اگر در قرآن شاعرانه‌گی دیده می‌شود، باید دانست که نظام جهان نیز شاعرانه تعریف شده است.و این شاعرانه‌گی منافاتی با عاقلانه‌گی ندارد چرا که شعر خداوند و شعر خداوندی ، عین حکمت است. 

  بسم الله الرحمان الرحیم

عالم مومن عالم دیگری است. پس به هر جا که وارد شود، و به هرچیز که بنگرد، جز آن چه دیگران می‌بینند ، خاهد دید. مومن با چشم حکمت به همه‌ی عالم می‌نگرد، پس حتا اگر ((جدایی نادر از سیمین)) را هم ببیند، به جای این که از انقلاب اسلامی ناامید شود، یا هر خزعبل دیگری که کارگردان اثر خاسته است، تصمیم می‌گیرد که در صدق لسان و عمل، بیش‌تر بکوشد... از این رو، ما نباید حساب مومن و شیعه را با حساب دیگران ببندیم، بل‌که مومن به خدا، چون رزق و طعامش متفاوت است، آثارش نیز متفاوت از دیگران است.