بسم الله الرحمن الرحیم صورت زیبا را بنگر که دارای خط و خال و چشم و ابروست که هر یک را وظیفه ایست و حسن.ی مخصوص به خیش و هر یک را مجردا میتوان ستایش را کرد و دوست داشت. چنین بنگر مقام اولیاء و اسماء الهی را. در پی این مباش که همهشان را با یکدگر یک.سان بینگاری که استقلال.شان از یکدیگر، خود نشان از بطلان این نظر است و در پی آن مباش که ایشان را به یکدیگر قیاس کنی. چه آن که، هر یک.ی را، در درگاه ربوب.ی تکلیف و کاری ویژه ی خیش است و در پی آن مباش که همه ی ایشان را به یک میزان دوست بداری، چه، تو، محب اهل بیت نبی سلام الله علیهم اجمعین، خود، از فاضل طینت یکی از ایشان.ی 1و وامدار مخصوص یکی از ایشان 2 که او ، تو را امام است، به نحو خاص، و در صحنهی محشر، در پس او به ملاقات رب الارباب شرف خاهی یافت.
اللهم صل علی محمد و آل محمد
1: شیعتنا من فاضل طینتنا 2: مضمونا-چنین فرموده اند که : در روز حشر، هر یک از ائمه، همراه با شیعیان خیش، در صف محشر حضور خاهد داشت.
بسم الله الرحمن الرحیم
علمای اسلام، نور دیدهی اسلام و چراغ ظلمات اند. ولی نباید اندیشید که ایشان معیار شناخت دین هستند. دین باید این ها را تایید کند، نه ایشان دین را. دین همه چیز ما را باید تایید کند. هیچ چیزی تسلط بر دین ندارد که بخاهد دین را امضا کند، بلکه دین حق، خود امضا کنندهی همهی امور است. نباید حب عالم ما را از حب علم بیندازد و حجاب ما بشود، نباید ما قبله را اشتباه فرض کنیم. پیشنماز هم خود رو به قبله نماز میگذارد، و اگر مردم به سمت پیشنماز ، نماز گذارند، بت پرستی کرده اند. البته عالم حقیقی، خود این ها را به مردم گوش.زد میکند و خود، حقیقت را عیان میسازد و این، نشان.ی بر حقانیت اوست...