بسم الله الرحمان الرحیم ، الذی هو مولّف بین القلوب
آیا وادی ولایت، وادی اطاعت است؟ و از این روست که رسول خدا ، مومنین به خیش را، در عقل و قلب ، و علم و عمل، متوجّه امیر مومنان ساخته است و برتافتن از امرش را خروج از دین خانده است؟ یعنی این که مسئولیت عظیم رسول الله، صلوات الله علیه و آله، طبق آن چه در کتاب الله، مسطور است، بلاغ المبین بوده است، و مسئولیت عظیم ائمه علیهم السّلام، احقاق دین. یعنی اِعمال آن چه رسول آورده است و فرموده است. یا به دیگر سخن، تفصیل همه جانبه‌ی آن پیغام مجملی که رسول الله آورده است ، که نهایتا منجر به تحقق ارض مینوی و بهشت زمینی خاهد شد... چنین می‌نماید که سلوک در هزارتوی عالم بلا، نیازمند اطاعت از پیش‌دار است... و ازاین رو ، ولایت و اطاعت ، به هم تافته اند...عیار سنجش اعمال، پذیرش ولایت حق است، که همان قبول ولایت امیرمومنان است... ولی مفتاح ورود نفس به عالم ولایت حضرتش، محبت است...پس لاجرم، باید اقرار کرد، که ولایت به غیر محبّت حاصل نمی‌آید . و این، جز اطاعت از سر ترس یا از سر اغناء فکری است... این‌که چرا از جلوات خالق متعال ، نفس مبارک علی علیه السّلام معیار و میزان حق و باطل معرّفی شده است، شاید از سنخ مباحث منطقی نباشد... لکن قطعا می‌توان گفت، که کلید قلب ها را به او سپرده اند... و کلید قلب علی، به دست فاطمه است... پس اگر هیبت حیدریه مانع از جراتت به دق الباب شد، دل به رب البیت بسپار ، و برای ورود به بیت، نام مادر را صدا بزن...دخیلک...دخیلک...یافاطمه الزهرا.... اللهم صلّ علی فاطمه وابیها، و بعلُها و بنیها و سر المستودع فیها...بعدد ما احاط به علمک....
بسم الله الحافظ
رب البیت و خانه‌دار در این خانه، فاطمه‌ی زهرا سلام الله علیهاست. از این روست، که اهل البیت، حاجات خیش، نزد وی آورند*، و حضرتش را حجّت خیش دانند. حال اگر این گفته بر تو گران آمد، باید گفت چنین است ، چون خدای قدیر چنین مقدّر فرموده، که زن، محل نزول رحمت و ملجا و پناه عیال الله باشد. چه، در اوج تب و تاب کربلا ، حضرت سیّد الشهدا، پادشاه و شه‌سوار وادی هدا ،که نامش آرام جان دردمندان عالم است، از زینب کبرا که سلام خدا بر او بیش باد تقاضای دعا دارد....اللهم صلّ علی فاطمه و ابیها و بعلها و بنیها و سرالمستودع فیها بعدد ما احاط به علمک...
* و این ، منطبق بر جایگاه و مقام ((مادری)) است.
پ.ن: در تسلیت بر جسارت به حریم آل الله باید گفت: انّا نحن نزلنا الذکر و انّا له لحافظون- قرآن کریم و چنان که رسول مسدّد در تفسیرش فرموده است: انا الذّکر و اهل بیتی اهل الذّکر(فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّکْرِ إِنْ کُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ (43) -نحل)
