بسم الله الرحمن الرحیم
خیلی باحاله! ملحدای از دین بی خبر، با ژستی که انگار به حقیقت نائل شدن، از روشای کنار گذاشتن خرافات برات می‌گن و بعضی از مذهبیاام که تونستن یه کار یا چیزی که به نظرشون بده رو کنار بذارن، رسما دستورالعمل می‌دن واسش که چه کار کنید و چه کار نکنید، انگار موضوع مشترک اینه که هر 2 گروه به یه مدل یقین در مورد بیهوده بودن یک چیز رسیدن و مبنی بر اون یقین تنها کاری که می‌مونه اینه که یه فرم پیدا کنی برای فاصله گرفتن ازش-ترک کردنش، حالا می‌خاد این چیز دین داری باشه، خدا باشه، یا مثلا موسیقی باشه. همون طور که می دونین من الحمدالله نسبی گرا و پلورال نیستم، ولی نکته‌ی قشنگش فکر می‌کنم این جاس: این که چه طور به یقین برسی مهمه. بقیش خیلی فرقی نداره. این قد کشکی برخورد نکنیم با یه موضوع به این عظمت...
