بسم الله الرحمن الرحیم
یادم هست استاد و مفسّر بزرگ‌وار جناب آقای بهرام‌پور می‌گفت من نمی‌دانم، این‌ها که خدا را قبول ندارند، چه طور مصائب زنده‌گی را تحمل می‌کنند؟! به همین موضوع فکر می‌کردم که یک پاسخ به ذهنم رسید: درست است که آن ها از خدا غافل اند، ولی خدا که از آن ها نبریده که از آن‌ها غافل باشد... خدا نابوران عالم هم تا زمانی که امیدی بهشان هست ، از خدا رزق می‌گیرند و کدام رزق از امید بالاتر؟.... یادتان می‌آید که گفتم امید همان خداست؟....
