بسم الله الرحمن الرحیم نقل است که آزمایش‌گاه ادیسون 1 بار به طور کامل سوخته است. ما –اهالی تنبل فرهنگ و علم این مملکت- اگر بودیم، لابد برای ابد کار را رها می‌کردیم. اما، ادیسون می‌ایستد و کار را محکم و امیدوار 2باره آغاز می‌کند. و اگر این مرام، مرام درست است، پس چرا بعضی از دوستان، 3-4 تجربه‌ی پرنقص خود را معیار برای عالم و آدم می‌گیرند، و صبح و شب بر طبل نومیدی و نمی‌شود می‌کوبند؟...
بسم الله الرحمن الرحیم
گِل کافر از زمین است و گِل مومن از آسمان، از این رو، در گوش کافر، حرف آسمانی نمی‌رود، و دلش حرف آسمانی را درک نمی‌کند... گل شور و شیرین در هم آمیخته است و شوربختان در زمان ما غاصبان حکومت زمین اند... ازین رو، حرف های شیرین آسمانی، بعضی دل ها را شور آید. شیرین رفتاری و شیرین گفتاری، وقت شناسی، و تقید به آیین رازداری، مقدمات از آسمان سخن گفتن با مستضعفین آخرالزمان است...
بسم الله الرحمن الرحیم
باطن لات و عزا و هبل چیست؟ : آن چه من می‌پسندم، نه آن‌چه درست است. ((انا)) بت اصلی است. پس به هر لباسی که درآید، و به هر جا که در شود، خباثت و نجاست آورد... ذره ای از جسم انسان، اگر از آن کل طیبه کنده شود، ((نجس)) محسوب می‌شود. انا ترک!...انا فارس!...انا روشن فکر!...انا حزب اللهی!...انا عالم!...انا فیقه!...انا انقلابی! وقتی در گوش آفاق، نغمه‌ی ((انّی انا الله)) طنین انداخته، چه جای انا گفتن برای ما ماند؟........... پاک کردن مسجد از نجاست، به پاک کردن خیابان، ترجیح دارد. چه‌گونه عده ای حضور نجاست و خباثت در مساجد الله* را می‌پذیرند؟ آیا مشام هایمان از کار افتاده است؟!...
*منظور حسّاس‌ترین مناصب و محیط های معنوی و فرهنگی ماست، نه فقط ساختمان های مسجد.
